Ζητώ ταπεινά συγνώμη…¨

Ο κύκλος της ένδοξης αντιπολίτευσης




έκλεισε. Σήμερα καταλάβαμε ότι κανένας πολιτικός , επιχειρηματίας,



δημοσιογράφος ή συνδικαλιστής δε θα πληρώσει τίποτα, εμείς, αλλά κυρίως



τα παιδιά μας θα πληρώσουν το λογαριασμό.



Αφού κανένας τους δεν θα ζητήσει συγνώμη έχω την ανάγκη να το κάνω εγώ.



Ζητώ σαν πολίτης αυτού του τόπου εγώ συγνώμη για τα σφάλματά μου. Το μεγαλύτερο όλων: Η επιμονή μου να θέλω να ζω ακόμη . Ντρέπομαι



που ξεγέλασα εκείνη τη σφαίρα που στις 17 Νοέμβρη του 73 την απέφυγα,



για να ¨καμαρώνω¨ μετά ότι αγωνίστηκα και γω για την πτώση της



δικτατορίας ,την ίδια εποχή που η σημερινή τσογλανοπαρέα σπούδαζε στα



κολλέγια μιας άλλης Ηπείρου για να καθορίζει σήμερα τις τύχες του λαού



μου.



Ζητώ συγνώμη από το γιό σου-το γιό μου που



θα αναγκαστούν να ντρέπονται για τη γενιά του πατέρα τους που



ξεπούλησαν το τόπο τους ανεχόμενοι όλους αυτούς τους ανίκανους.



Ζητώ συγνώμη από τον πιτσιρικά που θα αναγκαστεί να μείνει άνεργος ή στην καλύτερη περίπτωση εργαζόμενος για ψίχουλα.



Ζητώ συγνώμη από το νέο που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει ή θα εγκαταλείψει τη χώρα του και τον εργασιακό της μεσαίωνα ζητώντας ελπίδα σε άλλους τόπους.



Ζητώ συγνώμη από το μαθητή



της Σίφνου που όλο το καλοκαίρι εργαζόταν για να μαζέψει 400Ευρώ, που



θα έκανε ο καινούργιος υπολογιστής του, ενώ σήμερα 5150Ευρώ θα πάρει ο



καθένας τους για αγορά καινούργιου.



Ζητώ συγνώμη από την κόρη μου που θα αναγκαστεί να φύγει μακριά όταν τελειώσει αυτό το μπουρδοπανεπιστήμιο , μήπως βρει καλύτερη μοίρα.



Ζητώ συγνώμη από το ληστή που για να βοηθήσει την άρρωστη μάνα του , λήστεψε το ψιλικατζίδικο και μόλις πήρε το 50ντάρικο , έφυγε δακρυσμένος.





Τέλος ζητώ



συγνώμη, που μεγάλωσα πια και δεν έχω τη δύναμη να ξεριζωσω το μαγαζί που έγινε ο ληστής των ονείρων



του λαού μου.