Ξεκάθαρος ο νέος υπουργός Ναυτιλίας: |
Το θέμα των αποκρατικοποιήσεων απασχολεί έντονα τη νέα κυβέρνηση, αφού έχει την τρόικα και τον χρόνο να πιέζουν ασφυκτικά. Ενα από τα κομμάτια-φιλέτο είναι και Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς Α.Ε.. Πόσο μάλλον τώρα που ο ΟΛΠ βρίσκεται σε τροχιά συνεχούς ανάπτυξης και κερδοφορίας, παρά τον έντονο ανταγωνισμό που δέχεται σε μια εποχή που ταλανίζεται από την παγκόσμια οικονομική κρίση.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι τέσσερις μόλις ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του και προτού προλάβει καλά-καλά να ενημερωθεί πάνω στα θέματα του υπουργείου του, ο κ. Κώστας Μουσουρούλης, υπουργός του νεοσύστατου υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, έσπευσε να ξεκαθαρίσει τη θέση του και υπογράμμισε ότι είναι υπέρ της παραχώρησης και όχι της ιδιωτικοποίησης.
«Είμαι οπαδός των παραχωρήσεων. Βέβαια, δεν είναι φάρμακο για όλα. Κάθε σχήμα πρέπει να το δεις από όλες τις πλευρές. Η διεθνής εμπειρία για λιμάνια και κρουαζιέρα είναι δεδομένη. Πας εκεί όπου οι οικονομικές συνθήκες σου δίνουν τη δυνατότητα να αντλήσεις χρήματα. Είμαστε από τις πρώτες χώρες στην Ε.Ε. με πετυχημένες παραχωρήσεις, όπως το Ρίο - Αντίρριο, το “Ελευθέριος Βενιζέλος” και η Αττική Οδός. Πάνω σε αυτή την εμπειρία θα κτίσουμε. Θα εξετάσουμε τα κατάλληλα μοντέλα» και προσέθεσε: «Τις παραχωρήσεις πρέπει να τις πληρώνει ο χρήστης και όχι ο φορολογούμενος».
Μάλιστα τις θέσεις του αυτές, ο κ. Μουσουρούλης τις έθεσε – μαζί με ένα 10ετές πλάνο ανάπτυξης – και υπόψιν του επικεφαλής της Task Force για την Ελλάδα Χορστ Ράιχενμπαχ, ο οποίος τον επισκέφθηκε, πρώτον από όλους τους υπουργούς, το βράδυ της Δευτέρας. (δείτε εδώ: http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=208140)
Σε ένα γενικότερο πλαίσιο ο κ. Μουσουρούλης αναμένεται να «τρέξει» όλο τον μηχανισμό του υπουργείου για την άμεση εκμετάλλευση των λιμανιών της χώρας, την ανάπτυξη της κρουαζιέρας, του θαλάσσιου τουρισμού και τις μαρίνες, καθώς και τα εμπορικά τμήματα των λιμανιών.
Σε αυτή την προσπάθεια θα στηριχθεί, προσαρμοσμένο κατά περίπτωση, στο μοντέλο της σύμβασης παραχώρησης που υπεγράφη μεταξύ του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς και της Cosco για τις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων του ΟΛΠ.
Πρόσφατα, στη διάρκεια της γενικής συνέλευσης ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού Γιώργος Ανωμερίτης επεσήμανε τη στρατηγική που θα ακολουθηθεί και εστιάζεται στα εξής σημεία:
- Να διατηρηθεί το ευρωπαϊκό λιμενικό μοντέλο που θέλει το 51% του μετοχικού κεφαλαίου υπό τον έλεγχο του κράτους, της Αυτοδιοίκησης, των επιμελητηρίων και των χρηστών του χώρου της ναυτιλιακής και λιμενικής βιομηχανίας.
- Να αναδιαταχθεί σε ένα νέο βιώσιμο επιχειρηματικό μοντέλο το σύνολο των λιμενικών επιχειρήσεων και ταμείων.
- Να δημιουργηθεί ανεξάρτητη αρχή λιμένων, η οποία θα επιλύει όλα τα θέματα διαφορών μεταξύ λιμένων και χρηστών.
- Πλήρης διάκριση μεταξύ Αρχής Λιμένος, στην οποία θα ανατεθεί η άσκηση δημόσιας εξουσίας επί όλων των δραστηριοτήτων, και Επιχείρησης Λιμενικών Υπηρεσιών.
- Συμμετοχή χρηστών και μέσω διαφανών παραχωρήσεων σε όσους δημιουργούν νέες υποδομές, μακροχρόνιες επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας.
- Ευρύτατες συνενώσεις λιμένων σε επιχειρηματικά holdings με στόχο την ενδυνάμωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας όλων των λιμένων της χώρας.
«Η ΟΛΠ Α.Ε. από κάθε άποψη είναι ο leader της λιμενικής βιομηχανίας της χώρας. Σε μια εποχή δύσκολων συγκυριών οφείλουμε όλοι να αντιληφθούμε ότι το κρατικό μοντέλο της πελατειακής δημοκρατίας και το θατσερικό μοντέλο της πλήρους ιδιωτικοποίησης δεν υπηρετούν τα συμφέροντα της ελληνικής οικονομίας και των επιχειρήσεων της χώρας. Οι μικτές επιχειρήσεις, οι οποίες σέβονται τα κοινωνικά δικαιώματα και προστατεύουν το περιβάλλον, αποτελούν το μόνο βιώσιμο σχήμα και στον χώρο της λιμενικής βιομηχανίας» κατέληξε ο κ. Γιώργος Ανωμερίτης.
Μέσω του «ΘΕΜΑτος» ο καθηγητής του ΕΜΠ, Χαρίλαος Ν. Ψαραύτης, πρώην διευθύνων σύμβουλος της ΟΛΠ Α.Ε., υπογράμμισε:
«Παρόλο που πάντα ήμουν και εξακολουθώ να είμαι υπέρ της χρήσης ιδιωτικών κεφαλαίων για την περαιτέρω ανάπτυξη του ΟΛΠ, έχω κατά καιρούς εκφράσει σοβαρότατες επιφυλάξεις για την πώληση πακέτου μετοχών του ΟΛΠ.
Από τις 11 Μαίου 2012 το Ελληνικό Δημόσιο δεν κατέχει πλέον καμία μετοχή της ΟΛΠ Α.Ε. Μέχρι την ημέρα εκείνη και από 14/2/2012, κατείχε περίπου το 51,04% των μετοχών, με το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε. να κατέχει το 23,1%.
Τώρα το Ταμείο κατέχει το 74,14% των μετοχών. Το υπόλοιπο 25,86% των μετοχών είχε ήδη πωληθεί όταν η ΟΛΠ Α.Ε. μπήκε στο Χρηματιστήριο, το 2003. Εισέπραξε τότε το Ελληνικό Δημόσιο και ουχί ο ΟΛΠ περίπου 54 εκατ. ευρώ» και πρόσθεσε:
«Προφανώς βέβαια το Ελληνικό Δημόσιο, ελέγχοντας το 100% του Ταμείου, εξακολουθεί να ελέγχει έμμεσα το 74,14% των μετοχών του ΟΛΠ. Υπόψη ότι η χρηματιστηριακή αξία των μετοχών αυτών είναι 18.534.440 μετοχές επί 9,40 ευρώ ανά μετοχή, ίσον 174,2 εκατ. ευρώ περίπου.
Για μια αίσθηση του μεγέθους αυτού η καθαρή παρούσα αξία (ΚΠΑ) της σύμβασης του ΟΛΠ με την Cosco Pacific είναι 664,7 εκατ. ευρώ για τη χρήση της Προβλήτας ΙΙ και της μελλοντικής Προβλήτας ΙΙΙ του Σ.ΕΜΠΟ.), και αυτό με υποτιθέμενο επιτόκιο προεξόφλησης 9%. Εάν το επιτόκιο προεξόφλησης είναι χαμηλότερο, η ΚΠΑ είναι πιο μεγάλη. Αν για παράδειγμα το επιτόκιο είναι 5%, η ΚΠΑ ανεβαίνει περίπου στα 2,5 δισ. ευρώ. Και αυτό μόνο για τις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ του Σ.ΕΜΠΟ., όχι για όλο το λιμάνι» και συνέχισε.
«Ωραία λοιπόν όλα αυτά τα περί Θάτσερ, αλλά τουλάχιστο στο δικό μου το μυαλό γεννώνται τα εξής ερωτήματα:
1. Ποιον σκοπό εξυπηρετεί η μεταβίβαση στο Ταμείο του υπολοίπου των μετοχών που μέχρι 11/5/2012 κατείχε το Ελληνικό Δημόσιο;
2. Τι θα κάνει το Ταμείο τις μετοχές αυτές και τι προσδοκά να εισπράξει από την πώλησή τους;».
Ο ίδιος κατέληξε:
«Τη στιγμή που οι διαρθρωτικές αλλαγές είναι επί τάπητος, δίκη μου άποψη είναι ότι καλύτερα το Ταμείο να μην πουλήσει καμία μετοχή, αλλά ο ΟΛΠ να προχωρήσει με άλλες παραχωρήσεις, όπως για παράδειγμα της Προβλήτας Ι του Σ.ΕΜΠΟ., του car terminal, του cruise terminal, της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος ή και άλλων δραστηριοτήτων του, ακολουθώντας το μοντέλο landlord όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες στην Ευρώπη. Και προφανώς όλα αυτά κατόπιν διεξοδικής ανάλυσης και μελέτης για τους όρους και τη βιωσιμότητα των παραχωρήσεων αυτών».
Το ερώτημα που προκύπτει στην περίπτωση κατά την οποία η κυβέρνηση δεν επιλέξει την παραχώρηση αλλά προχωρήσει στη διάθεση μέσω αγοράς πλειοψηφικού πακέτου είναι το πώς θα εξασφαλιστούν οι μη ανταποδοτικές επενδύσεις όπως στον τομέα της ακτοπλοΐας, η ασφάλεια των λιμένων, η τιμολογιακή πολιτική κυρίως στην ακτοπλοΐα που εξυπηρετεί συγκοινωνιακές ανάγκες της νησιωτικής χώρας, η μη κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης του επενδυτή και εν γένει ο εγκλωβισμός της εθνικής οικονομίας σε ιδιωτικές εταιρείες χωρίς δικαίωμα παρέμβασης από το κράτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου