«Πράσινα λιμάνια» ο Βόλος, η Κέρκυρα και η Καβάλα

 Με το περιβαλλοντικό πρότυπο PERS, που έχει αναπτύξει η Ένωση Λιμένων Ευρώπης, πιστοποιήθηκαν, σε ειδική εκδήλωση στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, τα λιμάνια του Βόλου, της Κέρκυρας και της Καβάλας.

Από το 2011 έχει πιστοποιηθεί ως «πράσινο» φιλοπεριβαλλοντικό λιμάνι o Πειραιάς

Με το περιβαλλοντικό πρότυπο PERS, που έχει αναπτύξει η Ένωση Λιμένων Ευρώπης, πιστοποιήθηκαν, σε ειδική εκδήλωση στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, τα λιμάνια του Βόλου, της Κέρκυρας και της Καβάλας.

Στην εκδήλωση, η οποία οργανώθηκε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, συμμετείχε ο Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Λιμένων Ευρώπης, Patrick Verhoeven, o Γενικός Γραμματέας Λιμένων του υπουργείου Ναυτιλίας, Κώστας Μουτζούρης, ο πρόεδρος της MedCruise, Σταύρος Χατζάκος, στελέχη της Ένωσης Λιμένων Ελλάδας και του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς. Στην ίδια εκδήλωση αναγνωρίστηκε ως ECOPORTκαι το ιταλικό λιμάνι του Piombino.

Υπενθυμίζεται, ότι από το 2011 έχει πιστοποιηθεί ως «πράσινο» φιλοπεριβαλλοντικό λιμάνι o Πειραιάς και το 2012 το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Υποψηφιότητα για επόμενη πιστοποίηση έχει υποβάλει και ο Οργανισμός Λιμένος Ηγουμενίτσας, ο οποίος αναμένεται, επίσης, να πιστοποιηθεί.

Ο πρόεδρος της Ένωσης Λιμένων Ελλάδος (ΕΛΙΜΕ), Γιώργος Ανωμερίτης, αφού συνεχάρη τις διοικήσεις των αναγνωρισθέντων ως «πράσινων λιμανιών», δήλωσε ότι «βασική αξία της ευρωπαϊκής λιμενικής βιομηχανίας είναι μαζί με την ανταγωνιστικότητα και τη διαφάνεια, ο σεβασμός και η προστασία του περιβάλλοντος, ιδιαίτερα του θαλάσσιου, το οποίο υφίσταται πλείστες επιπτώσεις από τη χερσαία και μεταφορική επιχειρηματική δραστηριότητα».

Πλήγμα από την κρίση δέχθηκαν τα 25 μεγαλύτερα λιμάνια

Μειώθηκαν οι ρυθμοί ανάπτυξης, από 15,5% που ήταν το 2010, σε 4% το περασμένο έτος

REUTERS/BOBBY YIP

Εντονο αφήνει το αποτύπωμά της στην παγκόσμια διακίνηση containers η κρίση που μαστίζει την Ευρωζώνη, αφού η αύξηση που πέτυχαν τα 25 μεγαλύτερα λιμάνια του κόσμου κατά τη διάρκεια του 2012 σε σχέση με το 2011, ήταν μόλις 4%. Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία της Alphaliner το 2011, η αύξηση της συνολικής διακίνησης έφτασε το 8,7% σε σχέση με το 2010, όπου σημειώθηκε αύξηση 15,5% σε σχέση με το 2009.

Στα 25 μεγαλύτερα λιμάνια περιλαμβάνονται 11 που βρίσκονται στη Κίνα, επτά ακόμα στην υπόλοιπη Απω Ανατολή, τέσσερα στην Ευρώπη δύο στις ΗΠΑ και ένα στη Μέση Ανατολή.

Η μείωση του ρυθμού ανάπτυξης έγινε εντονότερη στο β’ εξάμηνο του 2012, όταν και έφτασε το 2,8%, ενώ σε ό,τι αφορά τις γραμμές Ασίας - Ευρώπης καταγράφηκε μείωση κατά 4,4% και σε ό,τι αφορά τις γραμμές Απω Ανατολή - Βόρεια Αμερική, η πτώση στη διακίνηση containers σε σχέση με το 2011 έφτασε το 0,4%.

Σύμφωνα μάλιστα με την Alpahliner, η τάση αυτή αναμένεται να συνεχιστεί και στη διάρκεια του 2013, τουλάχιστον για το α’ εξάμηνο, και παρατηρεί ότι οι εταιρείες έχουν την υποχρέωση να απαντήσουν με επιτυχία στη νέα πρόκληση. Ειδικά σε ό,τι αφορά τις γραμμές Απω Ανατολής - Ευρώπης, το 2013 αναμένεται να είναι μια από τις χειρότερες χρονιές σε ό,τι αφορά το εμπόριο, λόγω της αβεβαιότητας που υπάρχει για την Ευρωζώνη και τη δυνατότητα των Ευρωπαίων να διατηρήσουν τη ζήτηση σε υψηλά επίπεδα.

Την ίδια στιγμή που οι ρυθμοί ανάπτυξης πέφτουν, ο αριθμός των containerships, που οι εταιρείες τα «δένουν» λόγω έλλειψης ζήτησης, αυξάνεται. Οπως αναφέρει η Alphaliner, την προηγούμενη εβδομάδα «δεμένα» παρέμεναν 280 πλοία, συνολικής χωρητικότητας 804.000 teu, από 739.000 teu μια εβδομάδα πριν.

Το πρώτο λιμάνι στον κόσμο σε διακίνηση containers για το 2012 ήταν η Σαγκάη, από όπου διακινήθηκαν 32,5 εκατ. teu, σημειώνοντας αύξηση κατά 2,5% σε σχέση με το 2011. Ακολούθησε το λιμάνι της Σιγκαπούρης με 31,6 εκατ. teu και αύξηση κατά 5,7% σε σχέση με το 2011, ενώ τρίτο στη λίστα βρέθηκε το Χονγκ Κονγκ με 23,1 εκατ. teu, αλλά με πτώση κατά 5,2% σε σχέση με το 2011.

Το λιμάνι της Σένζεν βρέθηκε στη τέταρτη θέση με 22,9 εκατ. teu, σημειώνοντας αύξηση κατά 1,6% και του Μπουσάν στη 5η θέση με 17 εκατ. teu και αύξηση κατά 5,2% σε σχέση με το 2011. Στην έκτη θέση βρέθηκε το λιμάνι του Νίνγκμπο με 16,8 εκατ. teu και αύξηση κατά 14,3% σε σχέση με το 2011, ενώ στην έβδομη θέση το λιμάνι του Γκουανγκζού με 14,7 εκατ. teu και αύξηση κατά 2,2%.

Το Κινγκντάο βρέθηκε στην όγδοη θέση με 14,5 εκατ. teu και αύξηση κατά 11,4%, ενώ στην ένατη θέση το λιμάνι του Λος Αντζελες με 141, εκατ. teu με αύξηση 0,9%. Την πρώτη δεκάδα κλείνει το Ντουμπάι με 13,3 εκατ. teu και αύξηση κατά 2,1%.

Στην Ευρωζώνη

Σε ό,τι αφορά την κατάσταση στην Ευρωζώνη και τις εκτιμήσεις που γίνονται για το 2013, ο ελληνικός ναυλομεσιτικός οίκος G. Moundreas αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η διαφορά στην Ευρωζώνη με τις υπόλοιπες χώρες είναι πως η πρώτη προχωρά στην υποτίμηση κυρίως μέσω της περικοπής των μισθών και ιδιαίτερα στο Νότο, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος μέσω μείωσης επιτοκίων».

Προσθέτει δε: «Ο διεθνούς φήμης οικονομολόγος, Paul Krugman, εξαπόλυσε νέα πυρά κατά της λιτότητας, ενώ ο επικεφαλής του ΟΟΣΑ, Angel Guria, δήλωσε πως ο στόχος θα πρέπει να είναι η μείωση των ελλειμμάτων αλλά σε κάποιες περιπτώσεις θα πρέπει να δοθεί περισσότερος χρόνος κατά ένα η δύο χρόνια».

«Στην Ευρωζώνη, το Δεκέμβριο, πτώση παρουσίασαν οι εξαγωγές κατά 1,8% αλλά και οι εισαγωγές κατά 3%, αναδεικνύοντας την αδυναμία του κλάδου μεταποίησης και την πτώση της καταναλωτικής ζήτησης», υπογραμμίζει η G. Moundreas, η οποία υπενθυμίζει ότι, το τελευταίο τρίμηνο, παρουσίασαν ύφεση οι ισχυρές οικονομίες της Γερμανίας και της Γαλλίας, θέτοντας υπό αμφισβήτηση την ανάκαμψη για το 2013.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΙΜΠΛΑΚΗΣ - atsimp@naftemporiki.gr

ΟΛΠ Α.Ε.:Μέχρι το 2017 θα έχουν ολοκληρωθεί τα έργα της «Πολιτιστικής Ακτής Πειραιά»

Τα έργα θα αναπτυχθούν σε έκταση με κεντρικό σημείο τον αρχαιολογικό χώρο των Ηετιώνιων Πυλών και τα κτίρια των παλαιών αποθηκών του λιμανιού.

Το "τοπόσημο της Πολιτιστικής Ακτής Πειραιά", το εμβληματικό κτίριο που δεσπόζει στον επιβατικό λιμένα γνωστό και ως SILO, το οποίο μετατρέπεται σε "Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων", αναδεικνύει ο ΟΛΠ Α.Ε. με την παρουσίαση των αρχιτεκτονικών προτάσεων, οι οποίες βραβεύθηκαν ή εξαγοράσθηκαν ως διακριθείσες. Στον ανοιχτό αρχιτεκτονικό διαγωνισμό του ΟΛΠ Α.Ε. κατατέθηκαν προτάσεις από 89 αρχιτεκτονικά γραφεία από πολλές χώρες, εκ των οποίων 5 έργα βραβεύθηκαν και 9 εξαγοράσθηκαν με Απόφαση του Δ.Σ. του ΟΛΠ Α.Ε που επικύρωσε την αξιολόγηση και κατάταξη των μελετών της υπό τον ομότιμο καθηγητή της Αρχιτεκτονικής κ. Δημήτρη Φατούρο θεσμικής κριτικής επιτροπής του διαγωνισμού.
Όπως είναι γνωστό , η "Πολιτιστική Ακτή Πειραιά", αναπτύσσεται στον χερσαίο χώρο του ΟΛΠ Α.Ε. σε έκταση 180.000 τ.μ. με κεντρικό σημείο τον αρχαιολογικό χώρο των Ηετιώνιων Πυλών και τα κτίρια των παλαιών αποθηκών του λιμανιού, τα οποία διασώζονται και μετατρέπονται σε Μουσεία, θεματικά πάρκα και ελεύθερους χώρους πολιτισμού και αναψυχής. Πρόκειται για μία παρέμβαση, η οποία μετατρέπει ένα μεγάλο τμήμα του επιβατικού λιμανιού σε Πύλη Πολιτισμού και Τουρισμού και για πρώτη φορά δημιουργεί ελεύθερους χώρους για τους πολίτες δίπλα στη θάλασσα.
Η ανάπλαση αυτή αφορά την αναβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος, που περιβάλει το λιμάνι, την ενίσχυση των δεσμών της πόλης με το λιμάνι και δίνει μία νέα σύγχρονη ταυτότητα σύζευξης πολιτισμού και τουρισμού, αναδεικνύοντας τον ρόλο του λιμανιού του Πειραιά ως διαχρονικού ιστορικού πόλου της Μεσογείου.
Μετά το πέρας του διαγωνισμού, τη μη υποβολή εντάσεων, ο ΟΛΠ Α.Ε. δίνει στη δημοσιότητα σήμερα τις προτάσεις όλων των βραβευθέντων έργων, στα οποία εκτός από το κτίριο του Μουσείου, προβάλλονται και αναδεικνύονται οι προτάσεις διαμόρφωσης του ευρύτερου περιβάλλοντος χώρου.
Όλα τα υποβληθέντα αρχιτεκτονικά έργα θα εκτεθούν από τις 28 Μαρτίου στην Πέτρινη Αποθήκη της Πολιτιστικής Ακτής, ημέρα κατά την οποία θα απονεμηθούν και τα βραβεία. Υπενθυμίζεται ότι για όλα τα έργα της Πολιτιστικής Ακτής έχει υπογραφεί Μνημόνιο Προγραμματικής Συμφωνίας μεταξύ της Περιφέρειας Αττικής και του ΟΛΠ Α.Ε. με πλήρη και ενεργό συμμετοχή του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Όπως δήλωσε ο Πρόεδρος και Δ/νων Σύμβουλος του ΟΛΠ Α.Ε. κ. Γιώργος Ανωμερίτης "Μέσα από τις προτάσεις των βραβευθέντων έργων βλέπει κανείς το λιμάνι του Αύριο. Ένα λιμάνι που σέβεται την Πόλη και τους κατοίκους της, που δίνει νέες δυνατότητες προβολής της χώρας στα εκατομμύρια των επιβατών, ιδιαίτερα της κρουαζιέρας. Ένα λιμάνι που προετοιμάζεται από τώρα για το 2021, έτος εορτασμού των 2.500 χρόνων από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας. Είμαι βέβαιος ότι όλα τα έργα της Πολιτιστικής Ακτής θα έχουν ολοκληρωθεί εντός του χρονοδιαγράμματος, δηλαδή μέχρι το 2017, παράλληλα με τα έργα υποδομών και ανάπτυξης του συνολικού λιμένα".

Πηγή:www.reporter.gr

ΟΜΥΛΕ: «Μας ζητούν μειώσεις αποδοχών οι διοικήσεις των λιμανιών»

Ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμένων Ελλάδος (ΟΜΥΛΕ) σχετικά με την κατάργηση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Οι ΣΣΕ στους μονομετοχικούς Οργανισμούς Λιμένων, με τον Ν 4093/12 σφαγιάζονται. Στον ΟΛΠ – ΟΛΘ καλούμαστε να υπογράψουμε ΣΣΕ υπό την ύπαρξη του Ν 4024/11, ο οποίος οδηγεί στο τραγελαφικό φαινόμενο να μειώνονται οι αποδοχές ενώ αυξάνεται η δουλειά στα Λιμάνια. Το απαράδεκτο σχέδιο νόμου για τα Λιμάνια και την Ναυτιλία του ΥΝΑ, είναι ενταγμένο σε αυτή την πολιτική ξεπουλήματος των Λιμανιών και της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων» σημειώνει σε ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμένων Ελλάδος (ΟΜΥΛΕ). Επίσης, ανακοίνωσε τη συμμετοχή της στην απεργία της 20ης Φεβρουαρίου.

Η ανακοίνωση:

«Η Ελληνική κοινωνία συνεχίζει να βιώνει ένα διαρκή εφιάλτη. Οι πολιτικές των μνημονιακών νόμων, έχουν οδηγήσει την οικονομία σε δραματική ύφεση η οποία τροφοδοτεί πρωτοφανή ανεργία» σημειώνει

Με συνεχείς αυθαίρετες νομοθετικές παρεμβάσεις, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, δέχονται αλλεπάλληλες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, ενώ σφαγιάζεται ο θεσμός της ελεύθερης διαπραγμάτευσης και των ΣΣΕ.
Ταυτόχρονα, η φορολογική επέλαση και τα διαρκή χαράτσια ολοκληρώνουν την εικόνα της πλήρους φτωχοποίησης της μεγάλης πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού.

Η κυβέρνηση προκειμένου να επιβάλλει αυτήν την ολέθρια πολιτική, έχει ξεκινήσει μια αυταρχική επίθεση σε κάθε ένα που αντιστέκεται σε αυτήν την πολιτική. Προχωρεί σε επιστράτευση κάθε κλάδου εργαζόμενων που αγωνίζεται .

Εξαπολύει επίθεση στα συνδικάτα, ποινικοποιώντας την δράση τους, ενώ θέλει να καταργήσει το δικαίωμα στην απεργία.

Τις επιπτώσεις αυτής της πολιτικής, βιώνουμε και οι εργαζόμενοι στους Λιμενικούς Οργανισμούς.

Βομβαρδιζόμαστε καθημερινά, με σχέδια ξεπουλήματος των Λιμανιών. Αντί η Κυβέρνηση να αξιοποιήσει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των Λιμανιών στην ανάπτυξη του εμπορίου, του τουρισμού, των μεταφορών, της Ελληνικής οικονομίας γενικότερα, άγεται και φέρεται από κάθε λογής συμφέροντα που έχουν βάλει στο στόχαστρο τα Λιμάνια.

Διαφημίζει ως πρότυπο το ξεπούλημα της προβλήτας II στην Cosco, αποκρύπτει ότι μετά την μείωση του ετήσιου τιμήματος, με την «φιλική διευθέτηση", τώρα η Cosco απαιτεί νέα μείωση του τιμήματος.

Οι ΣΣΕ στους μονομετοχικούς Οργανισμούς Λιμένων, με τον Ν 4093/12 σφαγιάζονται.

Στον ΟΛΠ – ΟΛΘ καλούμαστε να υπογράψουμε ΣΣΕ υπό την ύπαρξη του Ν 4024/11, ο οποίος οδηγεί στο τραγελαφικό φαινόμενο να μειώνονται οι αποδοχές ενώ αυξάνεται η δουλειά στα Λιμάνια.
Το απαράδεκτο σχέδιο νόμου για τα Λιμάνια και την Ναυτιλία του ΥΝΑ, είναι ενταγμένο σε αυτή την πολιτική ξεπουλήματος των Λιμανιών και της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων.»

Πηγή:www.reporter.gr

Δύο, τρεις, τέσσερις, πολλές προβλήτες για τα κρουαζιερόπλοια

Ο ΟΛΠ από την πλευρά του, έχει έτοιμο το σχέδιο για την ανάπτυξη νέας βάσης κρουαζιέρας, η οποία σταδιακά θα μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι έξι κρουαζιερόπλοια τελευταίας γενιάς.

Επανέρχεται στο προσκήνιο το θέμα της ανάπτυξης σταθμού κρουαζιέρας δίπλα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Οι πληροφορίες που διαρρέουν είναι ότι υπάρχει ενδιαφέρον από εταιρείες να αναλάβουν την κατασκευή δύο προβλητών με ΣΔΙΤ και στη συνέχεια να δοθούν με διεθνή διαγωνισμό στους κολοσσούς της κρουαζιέρας που έχουν επιδείξει ενδιαφέρον, όπως είναι η Carnival και η Royal Caribbean. Μάλιστα ακούγεται ότι το έργο θα ενταχθεί στο ΕΣΠΑ και θα χρηματοδοτηθεί από ευρωπαϊκά κονδύλια με ποσοστό που ίσως ξεπερνά και το 95%.

Μέχρι εδώ όλα καλά, αν κανείς αγνοήσει και δεν λάβει υπόψη του τις διαφωνίες της τοπικής κοινωνίας της περιοχής, αλλά και τις ενστάσεις που ακούγονται για τη συμβατότητα ενός τέτοιου έργου, με την ανάπλαση που σχεδιάζεται στην ευρύτερη περιοχή της ακτής του Φαλήρου.

Γιατί σε ό,τι αφορά τη λειτουργικότητα και την εγγύτητα με το κέντρο της Αθήνας, κάτι που θέλουν τόσο οι εταιρείες κρουαζιέρας αλλά και οι τουριστικοί φορείς της χώρας, η περιοχή του Νέου Φαλήρου, έχει σαφώς πλεονέκτημα έναντι του λιμανιού του Πειραιά.

Ωστόσο εδώ αρχίζουν και τα σοβαρά προβλήματα. Γιατί o ΟΛΠ από την πλευρά του, έχει έτοιμο το σχέδιο για την ανάπτυξη νέας βάσης κρουαζιέρας, η οποία σταδιακά θα μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι έξι κρουαζιερόπλοια τελευταίας γενιάς. Δίπλα, δηλαδή, από το Νέο Φάληρο. Και μάλιστα έχει και έτοιμη μελέτη, που δείχνει προϋπολογισμό ύψους 230 εκατ.ευρώ. Και «τρέχει» να εξασφαλίσει το πράσινο φως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού ώστε να ενταχθεί το έργο στα χρηματοδοτούμενα από το ΕΣΠΑ. Από ό,τι μαθαίνουμε βρίσκεται στην τελική ευθεία για να αποσπάσει το τελικό «οκ» και έχει ζητήσει το έργο να χρηματοδοτηθεί με 97%.

Αν υποθέσουμε ότι τους επόμενους δύο μήνες έχει έρθει η καταφατική απάντηση από τις Βρυξέλλες στο λιμάνι του Πειραιά, θα είχε ενδιαφέρον να έβλεπε κανείς τις αντιδράσεις των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όταν μετά από λίγους μήνες, παραλάβουν και ανοίξουν μια νέα αίτηση από την Ελλάδα που θα ζητεί να χρηματοδοτηθεί με ευρωπαϊκούς πόρους η κατασκευή μιας νέας μεγάλης βάσης κρουαζιέρας, δίπλα σε αυτή που θα έχει ήδη εγκριθεί.

Εκτός και αν καταφέρουμε και κατασκευάσουμε με ευρωπαϊκούς, φυσικά, πόρους, μια προβλήτα στον Πειραιά για δύο κρουαζιερόπλοια και δύο στο Ν. Φάληρο για τέσσερα. Η υπόθεση της κρουαζιέρας είναι σοβαρή για την ελληνική τουριστική βιομηχανία και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί. Οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε το θέμα με μεθοδικότητα και συγκεκριμένη στρατηγική, αλλά οι έως τώρα κινήσεις μας απέχουν από το να θεωρηθούν οργανωμένες και συγκροτημένες.

«Τρέχουν» για τα τρένα στο λιμάνι

Τρέχει η κυβέρνηση για τις ιδιωτικοποιήσεις στα λιμάνια με επίκεντρο τα «φιλέτα» του ΟΛΠ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ επιχειρώντας να επισπεύσει τα σχέδια με Cosco και Hewlett Packard, ώστε να δουλέψει η ιδέα εκμετάλλευσης των δικτύων μεταφοράς προϊόντων από την Ασία (κυρίως την κίνα) προς την Ευρώπη.

Οι μεγάλοι ανταγωνιστές που περιμένουν να διεκδικήσουν μερίδιο από τις συνδυασμένες μεταφορές πλοίο-σιδηρόδρομος πιέζουν τόσο τα αρμόδια υπουργεία όσο και προσωπικά τον Α. Σαμαρά να προχωρήσουν μέσα στο μήνα τις διαδικασίες «αξιοποίησης και επενδύσεων».

Την πρώτη του συνάντηση με τις νέες διοικήσεις της ΕΡΓΟΣΕ, της ΓΑΙΑΟΣΕ και της Rosco (πρώην τεχνική βάση του ΟΣΕ) θα έχει, μετά τη λήξη του υπουργικού συμβουλίου, ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Κωστής Χατζηδάκης. Στην συνάντηση θα παραστούν και οι διοικήσεις του ΟΣΕ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. 

Την ευρεία σύσκεψη αναμένεται να απασχολήσει η πορεία των σιδηροδρομικών έργων, όπως η σύνδεση του λιμένα Ικονίου με το Θριάσιο, ύψιστης σημασίας για την αποτελεσματικότητα της συμφωνίας HP – Cosco – ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αλλά και η πορεία των οικονομικών – επιχειρησιακών μεγεθών των ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ΟΣΕ. 

Υπενθυμίζεται ότι, τόσο η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, όσο και η Rosco (τεχνική βάση), βρίσκονται σε φάση ιδιωτικοποίησης.

Επί του παρόντος, το μόνο πρόβλημα είναι η καθυστέρηση στη γραμμή Ικόνιο - Θριάσιο, η οποία πηγαίνει προς τα τέλη του μηνός ή αρχές του επόμενου .

Το μεγάλο πλεονέκτημα του Πειραιά για τις πολυεθνικές σαν την Cosco (και τη Hewlett Packard, που μπήκε πρόσφατα στο παιχνίδι) είναι η γεωγραφική θέση, που μπορεί να μειώσει τους χρόνους παράδοσης.

Υπό την προϋπόθεση να μπει γρήγορα στο κύκλωμα της ιδιωτικοποίησης και το δίκτυο του ΟΣΕ, με αιχμή την ΤΡΑΙΝΟΣΕ (διαχείριση σιδηροδρομικού δικτύου).

Ήδη η Cosco ζητά «έκπτωση» για το ενοίκιο παραχώρηση (28 εκατ. ευρώ) που δίνει στον ΟΛΠ για τις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ που εκμεταλλεύεται.

Οι εισαγωγές εμπορευματοκιβωτίων μέσω Πειραιά από την Ασία στην Ελλάδα το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο εκτοξεύθηκαν κατά 29% και 31% αντίστοιχα, στα υψηλότερα έως τώρα επίπεδα. Καταλαβαίνει κάποιος πόσο δελεαστικό είναι για τη COSCO, το σαφάρι για την απόκτηση του συνόλου του «Container Terminal» του ΟΛΠ.

Κάπως έτσι η μετοχή του ΟΛΠ στο Χρηματιστήριο της Αθήνας ξεπερνάει τα 20 ευρώ για πρώτη φορά από το 2009, όταν πέρσι μόλις που προσέγγισε τα 7,5 ευρώ!

Το 2% του ΟΛΠ, η Πολιτιστική Ακτή ή ο Πειραιάς μέχρι το Πέραμα…

Του Νότη Ανανιάδη
 

Στο πρόσφατο βιβλίο του «Εκ Πειραιώς» (εκδ. Τόπος) ο Διονύσης Χαριτόπουλος περιγράφει μέσα από τα παιδικά μάτια του πρωταγωνιστή του τον «ενιαίο και αδιάσπαστο» Πειραιά. Εκείνον που εμπεριέχει η ξεχωριστή «ταυτότητα» του πειραιώτη που έχει συνείδηση πολίτη μιας πόλης. Είτε κατοικεί στον κεντρικό Πειραιά, είτε Δραπετσώνα, τη Κοκκινιά, το Πέραμα, τον Κορυδαλλό, το Φάληρο ή τον Ρέντη ακόμη.
Πράγματι , είναι αξιοπερίεργο και ίσως άξιο κοινωνιολογικής έρευνας, αλλά σε μια μακρά εποχή πολεοδομικής ισοπέδωσης και παρά τις κατά καιρούς υστερόβουλες ή παράλογες διοικητικές διαιρέσεις, η «πειραϊκή συνείδηση» διατηρείται.   Μία είναι η πόλη λοιπόν, ο Πειραιάς, παρά τις όποιες διοικητικές διαιρέσεις, τις εκλογικές περιφέρειες και τους δήμους στους οποίους μοιράζεται.

Τα πιο πάνω εισαγωγικά σκεφτόμουν ακούγοντας το (κατ’ αρχήν εύλογο) αίτημα του δήμου Πειραιά να κερδίζει κάτι παραπάνω από τα ανταποδοτικά έργα από την λειτουργία του ΟΛΠ.  Και μάλιστα τα σκεφτόμουν πιο έντονα όσο ο Β. Μιχαλολιάκος μου εξηγούσε προσωπικά ότι κατά το δείπνο που παρέθεσε στον πρωθυπουργό και το μισό υπουργικό συμβούλιο στον Πειραιά, ο Αντώνης Σαμαράς  συμφώνησε ότι το 2% του τζίρου του ΟΛΠ που σήμερα πηγαίνει στα κρατικά ταμεία, πρέπει να δίνεται στο δήμο Πειραιά. Καθώς επίσης και ότι ο δήμος Πειραιά πρέπει να έχει την ευθύνη της λειτουργίας της Πολιτιστικής Ακτής. 

Πέρα όμως από το γεγονός πως η ικανοποίηση ενός τέτοιου αιτήματος θα «ανοίξει την όρεξη» αυτόματα κατ’ αρχήν του ΟΛΘ και στη συνέχεια πολλών παραλιμένιων δήμων, υπάρχει κι ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα.  Λέμε Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς (κι αυτή η ονομασία δηλώνει το αδιάσπαστο της πόλης, που λέγαμε), αλλά εννοούμε Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς, Δραπετσώνας – Κερατσινίου, Περάματος και Σαλαμίνας ακόμη. Σε όλους  αυτούς  τους δήμους «απλώνεται» ο ΟΛΠ κι οι δραστηριότητες του. Μάλιστα , πρόσφατα ο ΟΛΠ καταμέτρησε με απόλυτη ακρίβεια (με GPS) το μήκος των κρηπιδωμάτων του από το Παλατάκι μέχρι το Πέραμα. Σύνολο περί τα 37 χιλιόμετρα, από τα οποία μόνο τα 7 βρίσκονται στα διοικητικά όρια του δήμου Πειραιά!  Ακόμη περισσότερο, δεν είναι  η Ακτοπλοΐα του κεντρικού λιμένα εκείνη από την οποία «βγάζει λεφτά» ο ΟΛΠ. Αλλά, αντίθετα οι προβλήτες Ι και ΙΙ, το car terminal και γενικότερα οι δραστηριότητες στον «ΟΛΠ β’ Πειραιά».  Σε κάθε περίπτωση η συζήτηση για ενδεχόμενη παραχώρηση του 2% των εισπράξεων του ΟΛΠ, με τη σημερινή διοικητική δομή των δήμων, βάζει στο παιχνίδι τουλάχιστον άλλους δύο δήμους, ίσως και τρεις. (Και μάλιστα με τον Πειραιά σε μάλλον δυσμενή θέση, αν μια υποτιθέμενη «μοιρασιά» του όποιου συνολικού ποσού γίνει με βάση το αποτέλεσμα που προκύπτει από την κατά τόπους δραστηριότητα).  

Σε ότι αφορά δε την Πολιτιστική Ακτή, αυτή εκτείνεται εντός των ορίων του ενοποιημένου δήμου Δραπετσώνας – Κερατσινίου, εκτός δήμου Πειραιά. Αν και εδώ το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί με τη σύσταση μιας θυγατρικής του ΟΛΠ στην οποία θα συμμετείχαν οι δύο δήμοι. 

Φυσικά ο ρόλος του δήμου Πειραιά στη διοίκηση του ΟΛΠ είναι θεσμικά κατοχυρωμένος με την ex officio συμμετοχή του εκάστοτε δημάρχου στο δ.σ. της εταιρείας, αλλά και την αυτονόητα μεγαλύτερη ιστορική βαρύτητα του κεντρικού δήμου της πόλης.

Όλα τα παραπάνω τα σημειώνω για να επανέλθω , μέσω λιμένα, στην καρικατούρα που λέγεται «Καλλικράτης».  Αυτή την αποτυχημένη, στρεβλή και γραφειοκρατική ενοποίηση των δήμων, που στην περίπτωση του Πειραιά , «οχυρωμένη» πίσω από την (επίσης αυθαίρετη) διαίρεση σε δύο περιφέρειες δεν επέτρεψε το αυτονόητο: την ενοποίηση του Πειραιά με την γειτονιά του, τη Δραπετσώνα. 

Σημείωνα, εδώ στο Portnet.gr πριν λίγα χρόνια  με αφορμή την ενοποίηση Δραπετσώνας – Κερατσινίου ότι οι αρχιτέκτονες του νέου αυτοδιοικητικού χάρτη, δεν έδειξαν την τόλμη που απαιτούσε η ιδιαιτερότητα του χώρου γύρω απ’ το λιμάνι και δεν προχώρησαν σε μια ευρύτατη ενοποίηση δήμων, όπως ο Πειραιάς με την Δραπετσώνα (αυτονόητο), αλλά και το Κερατσίνι, ίσως ακόμη και το Πέραμα. Ώστε ένας πραγματικά μεγάλος δήμος να συνομιλεί με ένα πραγματικά μεγάλο λιμάνι. Και όχι η διοίκηση του λιμανιού να μιλά με τέσσερις και πέντε δήμους, μεταξύ των οποίων και ο κρίσιμος από κάθε άποψη δήμος Περάματος, που πληθυσμιακά έχει ελάχιστο εκτόπισμα, αλλά στρατηγικά τεράστιο ενδιαφέρον.
 

Ακούγεται ότι η κυβέρνηση, με τη σύμφωνη γνώμη και των τριών κομμάτων που τη στηρίζουν, θα ανοίξει θέμα «Καλλικράτη» και θα αντιμετωπίσει ορισμένες στρεβλώσεις ,διορθώνοντας τες. Θα είχε ενδιαφέρον να έβλεπε κανείς ποιες δυνάμεις θα έμπαιναν σε μια τέτοια συζήτηση για την «ενοποίηση του Πειραιά» και τι τύχη θα είχε…

Και η περιφημη Π.Υ.Σ. 6/2012 (ΠΡΑΞΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ Πράξη 6 της 28.2.2012)

(ΦΕΚ Α' 38/28-02-2012)

Ρύθμιση θεμάτων για την εφαρμογή της παρ. 6 του άρθρου 1 του ν. 4046/2012.

ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Έχοντας υπόψη:

1. Την παράγραφο 6 του άρθρου 1 του ν. 4046/2012 (Α΄ 28).

2. Τις ρυθμίσεις του Κεφαλαίου Ε΄ «Διαρθρωτικές Μεταρρυθμίσεις «Διαρθρωτικές Μεταρρυθμίσεις», παράγραφος 29 του Μνημονίου Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής και στο Κεφάλαιο 4 «Διαρθρωτικές Μεταρρυθμίσεις για την Ενίσχυση της Ανάπτυξης» παράγραφος 4.1: «Διασφάλιση της ταχείας προσαρμογής της αγοράς εργασίας και ενίσχυση των θεσμών της αγοράς εργασίας» του Μνημονίου Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής, τα σχέδια των οποίων εγκρίθηκαν κατά την παράγραφο 2 του άρθρου 1 και προσαρτήθηκαν ως παράρτημα V στον ν. 4046/2012.

3. Το γεγονός ότι οι ανωτέρω ρυθμίσεις συνιστούν πλήρεις κανόνες δικαίου άμεσης εφαρμογής, σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 6 του άρθρου 1 του ν. 4046/2012.

4. Την ανάγκη να ρυθμιστούν αναγκαία ζητήματα για την εφαρμογή των ανωτέρω ρυθμίσεων.

5. Την ανάγκη εφαρμογής συνολικών και σημαντικών διαρθρωτικών ρυθμίσεων, με στόχο την τόνωση της απασχόλησης και της παραγωγής και την αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας, με την απελευθέρωση των αγορών εργασίας, όπως αυτές δικαιολογούνται από λόγους γενικότερου συμφέροντος συνδεόμενοι με τη λειτουργία της εθνικής οικονομίας και την ανάγκη λήψης έκτακτων μέτρων για την προστασία της.

6. Το άρθρο 90 του Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και Κυβερνητικά Όργανα (π.δ. 63/2005, Α΄ 98).

7. Το γεγονός ότι, από την πράξη αυτή δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού.

8. Την από 28.2.2012 εισήγηση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου, 

αποφασίζει:

Άρθρο 1

1. Από 14−2−2012 και μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, τα κατώτατα διαμορφωμένα όρια μισθών και ημερομισθίων της από 15−7−2010 ισχύουσας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, όπως αυτά προβλέπονταν και ίσχυαν κατά την 1−1−2012, μειώνονται κατά 22%.

Από 14−2−2012 και μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής μειώνονται κατά 32% τα κατώτατα διαμορφωμένα όρια μισθών και ημερομισθίων της από 15−7−2010 ισχύουσας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, όπως αυτά προβλέπονταν και ίσχυαν κατά την 1−1−2012, για νέους, ηλικίας κάτω των 25 ετών. Τα μειωμένα κατά 32% κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων του προηγούμενου εδαφίου ισχύουν και για τους μαθητευόμενους της παρ. 9 του άρθρου 74 του ν. 3863/2010 (Α΄ 115). Η παρ. 8 του άρθρου 74 του ν. 3863/2010, το άρθρο 43 του ν. 3986/2011 (Α΄ 152) καθώς και κάθε άλλη ρύθμιση που είναι αντίθετη με τις διατάξεις της παραγράφου αυτής, καταργούνται.

3. Η άμεση προσαρμογή στα νέα μειωμένα κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων, όπως καθορίζονται στις προηγούμενες παραγράφους, δεν προϋποθέτει τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων.

4. Συμφωνίες των μερών που υπολείπονται των νέων μειωμένων κατώτατων μισθών και ημερομισθίων, όπως καθορίζονται στις προηγούμενες παραγράφους, είναι αυτοδικαίως άκυρες ως προς τον όρο αυτό.

Άρθρο 2

1. Οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας συνάπτονται εφεξής για ορισμένο χρόνο ισχύος, η διάρκεια του οποίου δεν μπορεί να είναι μικρότερη από ένα (1) έτος και δεν μπορεί να υπερβαίνει τα τρία (3) έτη.

2. Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που βρίσκονται σε ισχύ, ήδη 24 μήνες μέχρι την 14−2−2012 ή και περισσότερο, λήγουν στις 14−2−2013.

3. Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που την 14−2−2012 βρίσκονταν σε ισχύ για χρονικό διάστημα μικρότερο των 24 μηνών, λήγουν με τη συμπλήρωση τριών (3) ετών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος τους, εκτός και αν καταγγελθούν νωρίτερα κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 12 του ν. 1876/1990 (Α΄ 27).

4. Οι κανονιστικοί όροι Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που θα λήξει ή θα καταγγελθεί, εξακολουθούν να ισχύουν επί ένα τρίμηνο από τη λήξη ή την καταγγελία τους. Κανονιστικοί όροι Συλλογικής Σύμβασης που έχει ήδη λήξει ή καταγγελθεί ισχύουν για ένα τρίμηνο από την ισχύ του ν. 4046/2012. Με την πάροδο του τριμήνου και εφόσον εν τω μεταξύ δεν έχει συναφθεί νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, εξακολουθούν να ισχύουν από τους κανονιστικούς αυτούς όρους αποκλειστικώς οι όροι εκείνοι που αφορούν α) τον βασικό μισθό ή το βασικό ημερομίσθιο και β) τα επιδόματα ωρίμανσης, τέκνων, σπουδών και επικινδύνου εργασίας, εφόσον τα επιδόματα αυτά προβλέπονταν στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που έληξαν ή καταγγέλθηκαν, ενώ παύει αμέσως να ισχύει κάθε άλλο προβλεπόμενο σε αυτές επίδομα. Η προσαρμογή των συμβάσεων στις διατάξεις του προηγούμενου εδαφίου γίνεται χωρίς να απαιτείται προηγούμενη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων. Οι όροι του τρίτου εδαφίου που διατηρούνται, εξακολουθούν να ισχύουν μέχρις ότου αντικατασταθούν από εκείνους της νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας ή της νέας ή της τροποποιημένης ατομικής σύμβασης.

5. Οι διατάξεις των παραγράφων 1, 4 και 5 του άρθρου 9 του ν. 1876/1990 (Α΄ 27) παύουν να ισχύουν.

6. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου ισχύουν και για τις Διαιτητικές Αποφάσεις.

Άρθρο 3

1. Από 14−2−2012 η προσφυγή στη διαιτησία, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 16 του Ν.1876/1990 (Α΄ 27), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, γίνεται αποκλειστικά με κοινή συμφωνία των μερών. Ηπαράγραφος 2 του άρθρου 16 του Ν. 1876/1990 (Α΄ 27), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 14 του ν.3899/2010 (Α΄ 212), παύει να ισχύει.

Η παράγραφος 8 του άρθρου 16 του Ν. 1876/1990 (Α΄ 27), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 14 του ν.3899/2010 (Α΄ 212) εξακολουθεί να ισχύει.

2. Η σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 16 του ν. 1876/1990 (Α΄ 27), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, προσφυγή στη διαιτησία περιορίζεται αποκλειστικά στον καθορισμό βασικού μισθού ή/και βασικού ημερομισθίου, και δεν επιτρέπεται να περιλαμβάνεται σε αυτήν κανένα άλλο ζήτημα αλλά ούτε και ρήτρες που διατηρούν κανονιστικούς όρους προηγούμενων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας ή Διαιτητικών Αποφάσεων.

3. Μεταξύ των στοιχείων, που σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 16 του ν. 1876/1990 (Α΄ 27), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, λαμβάνει υπόψη του ο διαιτητής ή η Επιτροπή Διαιτησίας, περιλαμβάνονται και οικονομικά και χρηματοοικονομικά στοιχεία, που συγκεντρώθηκαν κατά την διαδικασία της διαιτησίας και κυρίως οι οικονομικές συνθήκες, η πρόοδος στην μείωση του κενού ανταγωνιστικότητας, η μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας κατά τη διάρκεια του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας και η παραγωγική δραστηριότητα στον επαγγελματικό κλάδο που σχετίζεται με την διαφορά.

4. Προσφυγές που έχουν κατατεθεί στον ΟΜΕΔ και μέχρι σήμερα δεν έχει εκδοθεί διαιτητική απόφαση, αν μεν έχουν κατατεθεί μονομερώς δεν συζητούνται και τίθενται στο αρχείο, ενώ αν έχουν κατατεθεί με κοινή συμφωνία των μερών κρίνονται σύμφωνα με τα οριζόμενα στις παραγράφους 2 και 3 του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 4

Από 14−2−2012 και μέχρι το ποσοστό της ανεργίας να διαμορφωθεί σε ποσοστό κάτω του 10%, αναστέλλεται η ισχύς διατάξεων νόμων, κανονιστικών πράξεων, Συλλογικών Συμβάσεων ή Διαιτητικών Αποφάσεων, οι οποίες προβλέπουν αυξήσεις μισθών ή ημερομισθίων, περιλαμβανομένων και εκείνων περί υπηρεσιακών ωριμάνσεων, με μόνη προϋπόθεση την πάροδο συγκεκριμένου χρόνου εργασίας, όπως ενδεικτικά το επίδομα πολυετίας, το επίδομα χρόνου εργασίας, το επίδομα τριετίας και το επίδομα πενταετίας. Για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος του εθνικού ποσοστού ανεργίας των τελευταίων τεσσάρων τριμήνων, όπως αυτός αποτυπώνεται στην Έρευνα Εργατικού Δυναμικού της ΕΛ.ΣΤΑΤ.

Άρθρο 5

1. Από 14−2−2012 συμβάσεις εργασίας εργαζομένων που προβλέπεται να λήγουν με τη συμπλήρωση ορίου ηλικίας ή με τη συμπλήρωση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης, νοούνται ως συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου και σε περίπτωση λύσης αυτών εφαρμόζονται οι διατάξεις του ν. 2112/1920, όπως ισχύει. Οι διατάξεις που προβλέπονται στο προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζονται και σε επιχειρήσεις, εταιρείες ή οργανισμούς που υπάγονται ή είχαν υπαχθεί οποτεδήποτε κατά το παρελθόν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως αυτός είχε οριοθετηθεί κάθε φορά με τις διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 1 του ν. 1256/1982 (Α΄ 65) ή με τις διατάξεις του άρθρου 51 του ν. 1892/1990 (Α΄ 101).

2. Από την 14.2.2012 διατάξεις νόμων ή κανονιστικών αποφάσεων, καθώς και όροι Συλλογικών Συμβάσεων και Διαιτητικών Αποφάσεων, Κανονισμών Εργασίας, Οργανισμών Προσωπικού και αποφάσεων Διοίκησης επιχειρήσεων, που θεσπίζουν όρους που υποκρύπτουν μονιμότητα ή ρήτρες μονιμότητας παρεκκλίνοντας από τους γενικούς κανόνες της εργατικής νομοθεσίας ή/και προβλέπουν την εφαρμογή, αναλογική ή ευθεία, διατάξεων του Κώδικα περί Δημοσίων Υπαλλήλων, καταργούνται. Οι διατάξεις που προβλέπονται στο προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζονται και σε επιχειρήσεις, εταιρείες ή οργανισμούς που υπάγονται ή είχαν υπαχθεί οποτεδήποτε κατά το παρελθόν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως αυτός είχε οριοθετηθεί κάθε φορά με τις διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 1 του ν. 1256/1982 (Α΄ 65) ή με τις διατάξεις του άρθρου 51 του ν.1892/1990 (Α΄ 101).

Άρθρο 6

Η ισχύς της παρούσας αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στις επιμέρους διατάξεις.

H πράξη αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 28 Φεβρουαρίου 2012

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Ακριβές Αντίγραφο
Ο Γενικός Γραμματέας της Κυβέρνησης
ΣΩΤΗΡΙΟΣ Α. ΛΥΤΡΑΣ